మనం 

     అధికారిక, అహంభావక

    అంక్షలు విధించాలనే ఆకాంక్ష నీది.

    ఇదీ నా వాదన..........

   అత్యంత. సన్నిహితమైన
   అతి విలువైన. అమూల్యతను పదిల పరచుకొనే తత్వం నాది
   ఇది నీ వాదన...........

   ఇద్దరి మద్యా పారదర్శకత లేదు.
   మనో పరిపక్వత లేదు.

   మనల్ని మనం విభేదించుకుంటే...., విశ్లేషించు కుంటే...,
   విభిన్న దారుల బాటసారులమై పయనిస్తే...,

   మనకందని ఇంకో ప్రపంచం ఉందని తెలుసుకుంటే ..,
   మనం లేని ఇంకో కోణాన్ని దర్శించగలిగితే...,

   అందుకోసం .......,
  అహాన్నీ...
  కొంత ఇహాన్నీ....,
  వదిలేస్తే....,

  కోపాన్నీ...,
  కొంత మోహాన్నీ...,
  సడలిస్తే...,

  నేను
 నాదీ
 నీవూ..,
నీదీ..

అనేదాన్ని....,
దాటేస్తే....,
శోధన ఎరుగని భోదన అలవడుతుంది ....,
వేదన ఎరుగని సాదన అలవడుతుంది ....,

చెప్పగలవా 

నిర్బంధం లోనూ కొంత ఆనందం ఉంటుంది.
ఒప్పందంలోనే నిర్బంధం దాగి ఉంటుంది.
.
అప్పుడప్పుడు ఆకాశం తప్పిపోతుంది,
వెన్నెల దివిటీని పట్టు కొని వెతకాల్సి వస్తుంది.
.
వికటించే పరిస్థితులలో ఇరుక్కుంటే,
విషాదమే వికసిస్తుంది మరి.
.
రెప్పలు మూయాలంటే భయం,
కత్తుల్ని మింగినట్లు కలలొస్తాయి.
.
గతాన్ని రుతువులు ఎత్తుకెళ్ళాయి.
మదింకా దెన్నో అన్వేషిస్తుంది.
.
తుది,మొదలూ ఎరుగని తలపులు చిక్కుపడీ,
విప్పలేని వేళ్ళని వణికిస్తున్నాయి.
.
ఏదో ఉద్వేగం ,ఇంకేదో విషాదం.
మనసు కారాగారంలో గుండె గంట మోగుతుంది.
.....
....
నీవెందుకు మౌనం వహిస్తావ్ ?

చెప్పు...,
స్వేచ్చంటే విడుదలా...? ఎదుగుదలా..?

.