ఒక్కసారి

ఒక్కసారి

కురుల చీకటి కమ్ముకున్న నీ జాబిలీ మోమును . . . . . . . . . . .

                                                                                       చూడనీ ఓసారి.

గులాబీ రేకులు విడివడి జంటగా చేరినట్లున్న ఆ ఆధారాలను . . . 

                                                                                    అలరించనీ ఓసారి.

కొలనులో మిలమిలలాడే మీనంలా ఉన్న ఆ నయనాలను 

సిగ్గుతో ఎర్రబడిన ఆ అద్దాల చెక్కిళ్ళను . . . . .  . . . . . . . . . . . . . .

                                                                                           కననీ ఓసారి.

ఫాలభాగంపై పరుచుకున్న ముంగురులనూ 

మదిలోని ప్రేమ వెలిగి కాంతులీను కనులనూ . . . . . . . . . . . . . .

                                                                                         కాంచని ఓసారి.       

సిగ్గుల మొగ్గవై అడుగులు తడబడుతుంటే నర్తిన్చేలా ఉన్న నీ నడకను 

ఎదురుచూపులు దాచుకుంటూ దొరికిపొఇన నీ తడబాటును . . . . .

                                                                                          చూడనీ ఓసారి. 

కోటి వీణలు మీటినట్లున్న నీ పలుకు కనకపు కంఠాన్ని దాటి రావటం . . . . .

                                                                                             విననీ ఓసారి.   

కోమలమైన నీ హృదయం నుండి జారిన ప్రతి అమృతపు చినుకులలో . . . . .

                                                                                        తడవనీ ప్రతిసారి.


(మల్లెపందిరి మాసపత్రిక మే నెల సంచికలో ప్రచురితం)