ఎప్పుడో కలసిన వైనం
తలపుల తలుపు తెరిస్తే నీవే ప్రత్యక్షం
గతం గనులు తవ్వితే నీవే నిధిలా నిక్షిప్తం
గుండె లోతుల్లో నీ తలపు మధురిమ
హృదయ తంత్రుల్లో నీ వలపు సరిగమ
నా ఊహల్లో విహరిస్తున్తావు
నా ఊపిరిలో సంచరిస్తుంటావు
తలపుల తలుపు తడతావు
గుండె గుడిగంటలు కోడతావు
చేలికాడనే అంటావు చెంత చేరవు
జతకాడనే అంటావు జాడ చూపవు
మరిచిపోఇనవే గుర్తు చేస్తావు
మరుగున పడినవి చర్చిస్తావు
విలుకానిలా వేటాడతావు
చేలికానిలా మాటాడతావు
ఎదలోనే ఉన్నాను వెతుకు అన్నావు
మదిలోనే ఉన్నాను బ్రతుకు అన్నావు
పగలంతా నా అడుగులకు తడబాటువై
రేయంతా నా పలవరింతల అలవాటువై
దోసిట్లో నీళ్ళలా జారిపోతావు
వాకిట్లో నీడలా పారిపోతావు
కోకిలా అన్నావా అనే ఉంటావు
కోవెలలో వున్నావా వుండే ఉంటావు
వీడని నా పెదవినీ ముడివడిన నా భ్రుకుటినీ
కరువడిన నా భాషనీ మరుగడిన నా ధ్యాసనీ పరిహసిస్తావు
జ్ఞాపకాల దొంతరలు కదులుతున్నై
కొన్ని కలలా కొన్ని కన్నీళ్ళలా
ఎద సోదలలో సన్నని మెలిక
మది కధలలో చీకటి కదలిక
తెలిసింది.
నీవు గత జన్మ స్మృతివి
నీవు మరుజన్మకు శ్రుతివి
ఈ జన్మకు మదినిండిన "మరీచికవి".
(ఆంధ్రభూమి సచిత్ర మాసపత్రిక జూలై 2011 )
No comments:
Post a Comment