అక్షర (ధార) దారి

     

    అక్షర (ధార) దారి 

     కవిత్వమంటే  మత్తుగా కలల్లో 
     తేలిపొవటం అనుకొనేదాన్ని,

     మది లోతుల్లో ఊరిన  మదురభావాల  
     అమృతపు ఊట అనుకొనేదాన్ని,

     కానీ,

     భావోద్వేగాల  బాకుల దాటికి,
     ఊపిరాడక  తెగిన శ్వాస  అనుకోలేదు,

     ఇక్కడ ఎవరి పంథా  వారిదే,
     అందరు   సలిపేదీ  అక్షర పొరే. 

     వెన్నెల దారాలతో భావాలను కూర్చి,
     ప్రణయ  ఊయల లూపేదొకరైతే...,

     విప్లవ దారులలో భాషను నడిపి,
     ఆకలిని ఆర్పాలని  చూసేదొకరు. 

     మానసిక  మైదానపు  సైకత ముత్యాలను,
     మాటల ముత్యాలను చేసేదొకరైతే..,

     ఉక్కు  పాదాల కిందున్న అణగారిన  జాతికి ,
     మాటల నినాదాల తూటాలను ఇచ్చేదొకరూ. 

     ప్రేమించే హృదయాలను స్వాంతన  పరచి,
     నీ తోడుగా నేనున్ననని నిండుగా పలికే  భావం ఒకరిది.

     శ్రమైక జీవికి  చైతన్యం నేర్పి చెమట  ఖరీదుకై,
     ఆయుధం పడితేనే న్యాయం  అనే అభయం మరొకరిది. 

     ఒకరు సిరాలో మమతని నింపి మదిని  మరపిస్తారు,
     మరొకరు  సిరాలో చైతన్యాన్ని నింపి సమాజాన్ని శాసిస్తారు. 

     ఒకరి  ప్రయత్నం  ఆనందాన్ని  తేవాలనీ... 
     మరొకరి  ప్రయత్నం   ఆకలిని  తరమాలనీ..