శవాల సంబరం 

   అయిదేళ్ళకొసారి గుర్తొస్తాము,
   అయినవాళ్లలాపరుగెత్తు కొచ్హి ,
   మమ్ము పలకరిస్తారు.

   మాయదారి జొరాలు గుప్పుమంటాయి,
   అంటురోగాలు  అంటుకోకుండా,
   ముందుజాగ్రత్తలు  పడే వస్తారు.

   గూడెపు సావులెక్కలకి రెక్కలొస్తాయి,
   ఒక్కో శవానికి రెండు  పేర్లు పెడతాము,
   అయినా దయతలుస్తారు దర్మాత్ములు.

   వాడలో అంబులెన్సుల హడావిడి,
   ముక్కుకారే మా పిల్లలు ముద్దోచ్హేస్తారు,
   దయామూర్తులు దగ్గరకి తీసుకుంటారు.

   బక్కచిక్కిన మా చిట్టి తల్లుల్ని,
   అక్కున చేర్చుకుంటారు,
   రంగుల పోటోలు హంగులుగా దిగుతారు.

   మా శవాలపై వాలే రాబందుల్లా,
   మా కురుపులపై వాలే ఈగల్లా,
   మా చుట్టూ చేరుతారు .

   మా ఓటు కోసం  మొసలి కన్నీరు కారుస్తూ,
   వెలయాలిలా వగలు పోతూ,
   నిర్లజ్జపు ముఖానికి నంగి నవ్వు అతికించుకుంటారు.

   మా గూడెపు అమ్మోరుని కూడా,
   బొమ్మోరుని చేసి,కనికట్టు చేసే,
   గారడి చేసి, ఓటు దోచుకొనే దొంగలు.