విహంగ విలాపం

    

   విహంగ  విలాపం

    నిద్రలెమ్మనే .. 
    కువకువల  మేలుకొలుపు,
    రెక్కల చప్పట్లతో....,
    రాగాల మేళవింపూ...,

    తరువు తల్లి తలారా స్నానించి,
    విరబోసుకున్న  జుట్టులా... 
    పరచుకున్న కొమ్మల్లోనుండి,
    నీటి బొట్ట్లుల్లా  రాలే పండుటాకులూ...,

    పల్లె పడుచు నడకలో ..,
    వయ్యారాన్ని తలపించే..,
    అందెల చిరు సవ్వడిలా.. .,
    కొమ్మల రాపిళ్ళూ ...,

    ఓ సాయంత్రం..,

    చెట్టునీడలో..,
    నులకమంచం మీద  
    కొలువు  దీరిన  కామందు,
    అపార్టుమెంటుల ఆవాసాలకై....,బేరసారాలూ..,

    అమ్ముడు పోయిన,
    తరువు తల్లి,..కసాయి గొడ్డలి పెట్టుకు,
    ముక్కలై మూలపడింది. 

    సాయం సంధ్య, గొదూళి  వేళా..,
    విత్తులు ముక్కున పట్టుకొచ్చిన ,
    తల్లి పక్షి కంటికి 

    చిద్రమైన  తన పేగు బంధాలూ...,
    చిట్లిన వాటి  లేత అంగాలూ..,
    నేలంతా నెత్తుటి రంగవల్లుల్లా..,

    అయ్యో, రెక్కలు రాలేదే..,
    ముక్కులూ  ఆరలేదే...,
    పుట్టి  మూణ్ణాళ్ళయినా కాలేదే..,

    ముద్దులొలికే..  ఈ బుజ్జి పిట్టలు,
    నేల తల్లికి నెత్తుటి  అభిషేకం చేస్తూ...,
    కన్న తల్లికి  కడుపు శోకం మిగులుస్తూ.. 

    పక్షులన్నీ...,నిరాశ్రయులై.. 
    కొంగు చాటున... అమ్మ గుండె మాయమైతే..,
    వెక్కి పడే  శిశువులై...,

    తమ పెద్ద దిక్కునెవరో  హత్య చేస్తే,
    గగ్గోలు పెట్టే ఇంటి సభ్యుల్లా...,
    పగిల గుండెలతో... ,ప్రార్దిస్తున్నాయి.

    తరువుల  తల్లిని  లేపి నిలబెట్టూ..,
    మా బిడ్డల ఊపిరి ఇకనైనా  నిలబెట్టూ..  

     (మానవా....నీవిక ఇలాంటి  పనులు మానవా?)