పుస్తక విలాపం

    పుస్తక విలాపం 

    నీ తాలూకూ  వాసనలింకా...,
    ఈ  ప్రాంతాన్ని  వదలిపోలేదు,
    నీవు నన్ను వదలి వెళ్ళగలవని, 
    నేనూ  అనుకోలేదు. 

    నీ చెలిమిలోనే సంస్కారం 
    అలవడింది అన్నావు. 
    ఎక్కడికెళ్ళినా... నా చేయి, 
    నీ చేతిలోనే ఉండేది. 

    ఎవరైనా సాహితీ మిత్రులొస్తే,
    నన్ను గర్వంగా వారికి , 
    పరిచయం చేసేవాడివి,
    నా గూర్చి ఎన్ని గొప్పలో.... ,

    ఎన్నో వస్తువులను,
    ఈ ఇంటినుండి మోసుకెళ్ళావు,
    నన్ను దాటుకుంటూ, 
    ఒక్కసారైనా నన్ను  చూడలేదు. 

    ఒక్కసారి వెనక్కి తిరిగి,
    చూసి ఉంటే.., 
    పాలిపోయిన నాముఖాన ,
    దిగులు రేఖలు నీకు  కనిపించేవి,

    నన్ను విరాగిని చేసి వెళ్ళావు,
    వెక్కిరించే  ఖాళీ గదిలో..,
    వెక్కి,వెక్కి  ఏడ్చాను,
    దిక్కులేనిదాన్నయ్యాను. 

    అపరిచితులు 
    నన్ను బైట నెట్టారు,
    ఇప్పటికీ ఆరుబైట,
    నీకోసం ఎండా,వానా అనక 
    ఎదురుచూస్తున్నా..,

    ఓరోజు...,

    ఇదే దారిన వెళ్తూ...,
    నాకు కనిపించావు, 
    పాలిపోయిన ముఖంతో,
    మట్టికొట్టుకున్న  నన్ను చూసి,
    గుర్తుపట్టలేదు,

    అవును  మీ చేతిలో  
    తన చేయి నుంచిన,
    మరో  నెచ్చలి,
    అవును హస్తభూషణం . 

    హుందాగా నడిచి వెళ్ళే,
    నిన్ను చూసి,
    గర్వంగా  నవ్వుకున్నాను,
    నిజమే నా వల్లనే నీకు గుర్తింపు,