అర్జీ

అర్జీ 

నింపలేకపోయింది మా పొట్ట, చేతికందిన పట్టా,
దరఖాస్తు చేసుకున్న కొలువు అడిగింది నోట్ల కట్ట.

నిస్సహాయపు జిందగీ, అసహాయపు బందగీ,
చుట్టాల వెక్కిరిపులూ, నిరసన చూపులూ.

బేకారుగాడు, బేవార్సు గాడూ అనే నీచులూ,
అరిగిన చెప్పులకు అతుకువేసుకుంటాననీ,
చిరిగిన టోపీకి పడిన చిల్లులు కుట్టుకుంటాననీ,
గల్లీ, గల్లీ నను చూసి వేసుకునే జోకులూ.

అప్పిచ్చిన పహిల్వాన్ల ఆగడాలూ,
ఆదీ అంతం లేని ఆలోచనలూ,
వడ్డీపై వడ్డీ, వడ్డించిన వడ్డనలూ.

తల్వార్ అంచున సాగే జీవితం,
అబ్బాజాన్ పరువునే పెట్టింది ఫణం.

చెల్లెళ్ళ పెళ్ళిళ్ళు, దాదీజాన్ రొగాలూ,
ఆపాజాన్ ప్రసవాలూ, సరీసృపాల్లా సాంఘిక బంధాలు.

వాటికై అబ్బాజాన్ వేస్తూన్న వేలుముద్రలు,
అప్పుడు పడతాయి ఆయన చేతిలో డబ్బులు.

అసమర్దపు పాలకులు, వాళ్ళకు అన్నీ సందేహాలు,
నిరుద్యోగినైన నాపై, ఆటంక వాదిననే అనుమానాలు,
ఫజర్ నమాజ్ కెళ్ళి వస్తున్న నన్ను అదుపులోకి తీసుకున్న పోలీసులు,
నిర్దోషినైన నా ముఖానికి ముసుగులు, చేతులకు బేడీలు.

అప్ప్పులోళ్ళ అసాంఘిక చర్యల్లో, అబ్బాజాన్, అమ్మీజాన్ దోషులు,

అబ్బాజాన్, అమ్మీజాన్ కళ్ళల్లో కన్నీళ్ల సుడులు.

ఘనీబవించిన పహిల్వాన్ల కఠిన హృదయాలు,
ద్రవీభవించిన మా బీద హృదయాలు.

అసమర్ధపు బాటసారినై, గరీబీ రక్కసికి చిక్కి,
వేలాడుతున్నా నిరుద్యోగపు కొక్కానికి.

పాపపుణ్యాల చిట్టా నాకు తెలీదు,
ఈ రెక్కలు తెగిన పక్షులకు నీవే దిక్కు.

అన్నీ తెలిసిన అల్లా! నీకు నా అర్జీ ఏమిటో తెలుసు,
అనంత కరుణామయుడా! అపార క్రుపాశీలుడా!

ఆలకించు మా దువా, చుక్కానివై నువ్వే చూపు మాకు తోవ.