మూగ వేదన

మూగ వేదన 

గుండెకు  స్పందన నేర్పి,
బ్రతుకు  బాటను  చూపి,
శ్వాసను   తీసుకెళ్ళావు.

కనుపాపల  పలకలపై,
నే నచ్చిన  నీ చిత్రాన్ని  గీసి,
చూపును  తీసుకెళ్ళావు.

మది వాకిట వలపు తోరణమై,
తనువును  పులకింపజేసి,
బాటసారివై  సాగిపోయావు.

ఎడారి   ప్రస్తానములో,
సైకత  తెరువరినైతే,
ఎండమావువై  వెక్కిరించావు.

నా  మది  విషాద  వేదికపై,
నిశీది   నాటకానికి,
కన్నీటి  అంకం  పలికావు.

ఆశల   అంపశయ్యపై,
మూన్నాళ్ళ ముచ్చటకై,
మూగ సాక్షిని  చేసావు.