ఆత్మ వేదన

ఆత్మ వేదన 

నింగినున్న  సోముని అందుకోవాలనే  ఆశతో 
మసిబారిన  గుడ్డిదీపపు వెలుగులో 
ఎగిరే  మినుగురులా...

గమ్యం  ఎరుగని  నడకని ఆశ్రయిస్తూ.. 
తొణికిన హృదయాన్నీ, వలికిన కన్నీళ్ళనీ..,
ఆశ్రయించిన  అనామికలా.. 

విషాద ,నిశీద,సిధిల  జ్ఞాపకాలతో ... 
సాయం సంద్యల  మసక వెలుతురులో.. 
ఎదురుచూసే అభిసారికలా... 

పరిచిత పాద ముద్ర సవ్వడి కై  చూస్తూ... 
కలల  అలలపై  ఊహల,ఊయలూగుతూ... 
చలించని చెకోరంలా..... 

సహారా ఎడారుల ఇసుక  తుఫానులో.. ,
ఎండమావుల వెంట  సాగిపోతూ...,
అలమటించే దాహార్తిలా... 

నిత్యం ఉరకలెత్తే  జ్ఞాపకాల  పరుగులలో
నీడని  సైతం  అందుకోలేని నిరాశతో..,
నిర్భాగ్యపు పరాజితలా.. 

సదా సలిపే  రాచపుండు మనస్సుతో..,
నిర్దయ హృదయ  ఘోషపు పోరులో...,
గాయపడ్డ క్షతగాత్రిలా... 

దిగులుతో, గుబులుతో, నిరాశతో.. 
మది కాగితంపై  అక్షరించలేని అనాశక్తి తో..,
వొలికిన  సిరా మరకలా... 

నిరాశామయ  ఛీకటి  వనాలలో..,
ఆశల  కన్నుల  దివిటీలతో వెదుకుతూ ...,
అలుపెరుగని అన్వేషిలా.....

శిశిరములో ఎడారి తెరువరియై  సాగుతూ..., 
నీ మార్గం  శత వసంతం  కావాలని కోరుతూ..,
దీవించే అమ్మలా... 

విధి  వధ్యశిలపై  తల ఉంచి  చిరునవ్వుతో...,
మరుజన్మలో కూడా  నీ మైత్రిని  కోరుతూ..,
మౌనిలా...,విరాగిలా...,తాపసిలా....