అల్లరి

        

      అల్లరి 

          అలసిపోయి ఇంటికొస్తానా.. 
        అలిగి  ఏ మూలో నక్కి ఉంటావ్. 

       అన్నం   తినననే నీ మంకుపట్టూ,
       అందరూ  తిట్టారనే   నీ  కంప్లైంటూ..,

       హడావిడిగా  ఉండే    నా  పని  వేళలూ.., 
       నా గది ముందు తచ్చాడే   నీ అడుగులూ..,

       స్నానం   చేయననీ, మంచం  దిగననీ..  నీ మొరాయింపూ,
       వీది, వీధంతా   నీమాట   వినలేదనే   నీ  దబాయింపూ, 

       జేబులోని   చిల్లరంతా   నీదేననే  గద్దింపూ ..,
       వీధి  చివరి  దుకాణం  వరకూ  తీసుకెళ్ళమనే  అర్దింపూ..,

       నిన్నుతప్ప  ఇంకెవరినీ  దగ్గర  తీయరాదనే మొండితనం,
       నన్ను   ఒక్కఅంగుళం   కూడా  కదలనివ్వని   నీ పంతం. 

       నీ చుట్టూ  ఇందరున్నా..ఎవ్వరూ లేరనుకొనే  ఒంటరితనం, 
       సంతానాన్ని మాత్రమే  గుర్తించే అమ్మతనం. 

      
       ( వయస్సు  మీదపడి  మతిలేని  ఎందరో  తల్లులు  చేసే  అల్లరే ఇది,
      మన  అల్లరిని  ముద్దుగా  భరించిన వారి అల్లరిని బాధ్యతగా  భరిద్దాం)