బాల్యం

     బాల్యం  

        అందమైన  ముంగిట్లో   తిరుగాడాల్సిన  తువ్వాయి,
      సౌధాల సోపానాల నెక్కే  సిమెంటు  తట్టవుతుంది. 

      పున్నమి పుప్పొడిలాంటి  జాబిలికూన,
      శ్రమజీవై  మసిచేతులతో  మురికితేలుతుంది. 

      చిట్టి రెక్కలతో  ఎగరాల్సిన చిన్ని పావురం,
      రాబందుల ముక్కులకు రక్తపు ముద్దవుతుంది. 

      బాలకార్మిక  జీవనం భారంగా మారుతుంది,
      బతుకు బరువై  భవితలేకుండా  పోతుంది. 

     రూకల  మూటలుంటేనే  బడి తలుపు తెరిచేది.
     నూకలు కూడాలేని  ఈ బడుగులకిక  చదువేది?  

     "అ,ఆ" లు కాదు ఆకటిరాతలు  రాస్తున్నారు.
     మద్యాహ్న బువ్వుంటేనే  బడి వంక  చూస్తున్నారు. 

     అందుకే ..... 

     బుడతలకు  బువ్వతోపాటు  నవ్వుల  ఎరవేద్దాం,
     బుజ్జగించి,  బులిపించి  అక్షరాల  వలవేద్దాం.  

     వారిచేతనే  బంగరు  భవితకు   బాటవేయిద్దాం,
     బాటకడ్డుగా  ఉన్న  ఆకటి  కూకటివేళ్ళను తోలిగిద్దాం.