ద్రోహీ..

   

   ద్రోహీ..  

   నీ చేతిలో  చచ్చాకే  తెలిసింది
   బ్రతుకెంత విలువైనదో..

   ఎంత కమ్మని కంఠం  నీది,
   నీ  వెనుకే  ఉరకాలనేలా చేస్తుంది.

   ఎంత నమ్మిక తెచ్చే మచ్చిక నీది,
   నీతోనే  ఉండాలనిపిస్తుంది.

   మచ్చికైన నెచ్చెలిని   వెన్ను నిమిరి,
   గొంతుకొరికే  సైతానువి.

   కసాయితో  చేతులు కలిపి,   
   చెలిమిపై  చురకత్తి  దూసే నేర్పరివి.

   తేనెల మాటలతో మాయచేసి,
   మరణద్వారం వైపు  లాక్కెళ్ళే  మృగానివి.

   నేరం చేయని వారిని  సైతం ఘోరంగా,
   శిక్షించాలని  తపనపడే  తలారివి.

   కాటి కాపరినే ఏమార్చి  కంపుకొట్టే శవాలను,
   కడుపునిండా తినే  జుగుప్సా జ్ఞాపకానివి.

   నమ్మక  ద్రోహానివి  నమ్మిన వారిని ,
   నడిరోడ్డుకు   ఈడ్చే జిత్తులమారివి.