హనీకి, హానీ.

    

   హనీకి,   హానీ. 

   కళ్ళు కాయలు  కాచేలా 

   తోటంతా తిరిగాను. 

   ప్రతి  పువ్వునీ  సున్నితంగా  తాకి 

   పలకరించాను. 

   ఆదరించిన కొన్ని విరులు 

   మధువును  విందుగా ఇచ్చాయి. 

   అడ్డుకున్న గండు చీమలు 

   నా కాళ్ళ కండ  పీకాయి. 

   మత్తెక్కిన శరీరంతో  గూడుచేరి 

   మధుపాత్రలన్నీ  మధువుతో  నింపేశాను 

. 

   అలసిన  శరీరాన్ని శయ్యపై 

   చేరవేశాను. 

   ఇంతలో... కలకలం 

   పొగలో,సెగలో...  నా ఇంటిని చుట్టుముట్టాయి. 

   ఆందోళనగా  లేచాను, అన్యాయాన్ని సహించలేక 

   ప్రకృతిచ్చిన  ఆయుధాలతో..  పోరు సాగించాను. 

   శత్రువుపై  పోరు  కాదుగానీ, 

   కాలిన నా రెక్కలు  నన్ను వెక్కిరించాయి. 

   వహ్..,వా..దోచుకోవటములో  నీదే పైచేయి. 

   మదువు తాగి విషం కక్కే  మనిషివి  నీవు. 

   తీపి తప్ప చేదు ఎరుగని  చిన్ని ప్రాణిని  నేను.