మాలిమైన  పావురాళ్ళు , నా అక్షర  స్నేహితురాళ్ళు.

   తిరణాలలో  తప్పిపోయిన
   బీద  పసిపిల్లలు,

   దిక్కుతోచక ..ఆకలితో ఏడిచే
   అనాథ  బాలబాలికలు .

   నా కలం లోని   సిరాచుక్క నుండి ,
   ఎగిసి  పడే  ఎర్రని  రక్తాక్షరాలు

   మరల మద్య  మరల, మరలా తిరిగే
   అలుపెరుగని  కార్మికులు,


   పట్టెడన్నానికై ..ఎండని  సైతం లెక్కచేయని,
   వెట్టికి   అలవాటైన శ్రామికులు
 

 
కష్టాలకూ,నష్టాలకూ తలవంచి ,
అధికదరల  తలారికి  తలనిచ్చే

   అరాచకాలపై సమర భేరి మోగించిన,
   అక్షర శంఖాలు.

   నిదుర కాసి  నేను అల్లుకున్న
   జాబిలి వెలుగులు.

   అలుపే  ఎరుగని  నిరంతర పోరు సలిపే,
   అక్షర  వీరులు.

   ప్రతి సాహితీ ప్రియుని పలకరించే,
   ప్రేమ మాలికలు.

   విద్యావంతులైన  మీ ఆశ్శీస్సులను  నాకందించే,
   శుభాషితాలు