రాత్రి 9 గంటల "నిఖా" ( పెళ్లి) కి మధ్యాహ్నం ఒంటిగంట నుండే హడావిడి మొదలైంది. తొమ్మిది గంటలకల్లా బారాతు "షాది ఖానా" (function hall) చేరాలి. పిల్లా మేకా అందరూ సాయంత్రానికల్లా తయారై బారాతు గుర్రం కోసం ఎదురు చూస్తున్నారు.
అందంగా అలంకరించిన గుర్రం రానే వచ్చింది. ముఖం మీది "సేహేరా" (ముఖం పై వేలాడే పూల సరాలు) లోనించి సలీమూ, కళ్ళకున్న గంతల్లోంచి గుర్రమూ ఒకర్నొకరు పరిచయం చేసుకున్నారు. చెప్పోద్దూ, సలీంకి గుర్రాన్ని చూసి పిసరంత కంగారు వేసింది. పిప్పళ్ళ బస్తాలా ఉన్న సలీం ని చూసి బక్క చిక్కిన గుర్రానికీ కాస్త భయం వేసినట్టుంది. ఇక సలీం దోస్తులంతా కలసి సలీం ముఖానికి "సేహెరా" కట్టి, ముస్తాబు పూర్తి చేసి గుర్రంపైకి కుదేశారు. గల్లీ అంతా అత్తరు ఘుమ ఘుమలతో నిండిపోయింది. పెళ్ళి పెద్దలంతా షేర్వానీలు ధరించి గుర్రం వెనక, కుర్రకారంతా గుర్రం ముందు నిలబడి అసహనంగా "తాషా మార్ఫా" (డప్పు వాయిద్యాలు) ల కోసం ఎదురుచూస్తున్నారు. అప్పుడు మొదలైంది అసలుకథ. ఒక్కసారిగా దడ దడ మంటూ "తాషా మార్ఫా" శబ్ధాలు వినిపించాయి. అంతే ...... అసలే మొదటి సారిగా బారాతుకు తెచ్చిన గుర్రం, ముందు కాళ్ల మీద లేవడం, వెనక్కి పడిపోతున్న సలీం ని వెనక కాళ్ళతో తన్నడం రెప్ప పాటులో జరిగిపోయింది. "దుల్హన్" ను ఉహించుకుంటున్న సలీంకు కళ్ళ ముందు పట్టపగలే నక్షత్ర్రాలు మెరిశాయి. షెర్వానీలన్నీ పరేషానయ్యి, సలీం ని లేపి, మట్టి దులిపి, ధైర్యం చెప్పి, చేతికి నిమ్మకాయ గుచ్చిన కత్తి ఇచ్చి తిరిగి గుర్రం మీదికి నెట్టి చేతులకంటిన మట్టి దులుపుకున్నాయి.
బారాతు కదిలింది. గుర్రం ముందు పిల్లా పెద్దా అంతా డాన్సులేస్తున్నారు. ముఖానికి "సేహరా" అడ్డం ఉండటం వల్ల బారాతు ఎటు పోతుందో తెలియటం లేదు. ఎవర్ని అడిగినా వినిపించుకోవటం లేదు. చుట్టుపక్కల జరిగే శబ్దాల వల్ల ఏ ప్రాంతంలో వెళ్తున్నారో అంచనా వేసుకుంటున్నాడు సలీం. ఒక్కసారిగా గుర్రం ఆగిపోయింది. జనాల డాన్సులూ ఆగిపోయాయి. ఎదురుగా పెద్ద గుంపు పెరిగిన పెట్రోలు ధరలకు నిరసనగా బస్సులు తగలబెడుతున్నారు. కేకలూ అరుపులూ, పోలీసు ఫైరింగూ. ఈ హడావిడిలో గుర్రం పక్క గల్లీలోకి పరుగుతీసింది. ఏమీ కనిపించని సలీం అందరూ తన వెనకే వస్తున్నారనుకుంటున్నాడు.
సలీమ్ కి ఏమీ అర్థం కావటం లేదు. ఎటు వెళ్ళినా ట్రాఫిక్ పోలీసులు VVIP program అంటూ ఇంకోవైపుకు తరుముతున్నారు. మెహిదీపట్నం నుండి ఆసిఫ్ నగర్ వెళ్ళాల్సిన తను "లకడికా పుల్" ఎలా చేరాడో అర్థమై చావట్లేదు. ఇంతలో "రవీంద్ర భారతి" ఎదురుగా ఓ పేద్ద గుంపు కనిపించింది. రెండు రాజకీయ పార్టీల వాళ్లు ఒకరి పై ఒకరు రాళ్ళు రువ్వుకుంటున్నారు. ఫలితంగా కర్ఫ్యూ. ఓ పోలీసు లాఠీతో గుర్రం నడ్డి మీద ఒక్కటిచ్చుకున్నాడు. అంతే.... గుర్రంగారు "Deccan Derby Cup" లెవెల్లో గాలితో పోటీ పడి సికిందరాబాదు వైపుగా పరుగు లంకించుకున్నారు.
పరిగెత్తి పరిగెత్తి గుర్రం చివరికి అర్ధ రాత్రి సమయంలో "రైలు నిలయం" వెనక ఆగింది. సలీం గుర్రంతో పాటు అర్ధరాత్రి చలిలో అక్కడే పడి నిద్రపోయాడు. తలమీద ఎవరో ప్రేమగా నిమురుతున్న ఫీలింగ్, ముఖానికి చల్లగాలి తగిలింది. ఏదో స్పర్శ. మెల్లగా కళ్ళు తెరిచాడు. ఇంకేముంది, ఆకలికి ముఖం మీది పూలు, మెడలో పూల హారం తింటూ గుర్రం కనిపించింది. సలీం కి పిచ్చి కోపం వచ్చింది. కానీ ఏం చేయగలడు.
రెండు సార్లు కింద పడడంతో వాచీ రెండు ముక్కలు సెల్లు రెండు చెక్కలయ్యింది. టైం ఎంతయ్యిందో తెలియట్లేదు. మెల్లగా గుర్రమెక్కి బయల్దేరాడు.. మసక వెలుతురులో దూరంగా ఇంకో గుర్రం కనిపించింది. ఏమిటీ వింత, పెట్రోలు ధరలు పెరగటంవల్ల అందరూ గుర్రాలే వాడుతున్నారా? అనుకున్నాడు. మెల్లగా ఆ గుర్రం దగ్గరయ్యింది. దానిమీద చిరిగిన షేర్వానీతో, నలిగి వాడిపోయిన పూలహారంతో ఓ ఆకారం. అర్థమయ్యింది, ఆ ఆకారం కూడా తనలాగే ఓ పెళ్లి కొడుకే. సలీం తానె పలకరించాడు. "భాయ్ సాబ్, కల్ సే పరేషాన్ హూ. ఆసిఫ్ నగర్ కా రాస్తా బతాయియే మేరీ నిఖా హై. ఆయ్ రే. మియాన్, ఖాలి ఎక్ దిన్ కూ ఇత్నా పరేషాన్ హోరై. మై తో చార్ దిన్ సే భటక్ రహా హూ. బారాత్ భీ గయీ, దుల్హన్ భీ గయీ.
"ఏ హైదరాబాద్ కీ ట్రాఫిక్ హై భాయి, జరా సంభల్కే చలో"
June 2012 "ఆశ" మాస పత్రికలో ప్రచురితం..
June 2012 "ఆశ" మాస పత్రికలో ప్రచురితం..