ఆ రాత్రి

ఆ రాత్రి 


అర్దరాత్రి  అయినట్లుంది,  "ఆమె ఎవరు" సినిమాలో లాగా దగ్గరగా ఊరకుక్కల అరుపులు, దూరంగా నక్కలు ఊళలు వినిపిస్తున్నాయి.  తమ  కడుపులు కాల్చిన  ఈ కాలనీవాసులు ఎలా   నిద్రపోతారో చూద్దాం  అనుకున్నాయి  కాబోలు.

చీకటి  చాలా భయంకరంగా ఉంది. చెట్లన్నీ   మత్తుగా  ఊగే  ఆడ  దయ్యాల్లా కనిపిస్తున్నాయి.  అభిలాష్  "శ్యాంగోపాల్  శర్మ"   భూతాల  సినిమా సెకండ్  షో చూసి  కాలనీలోకి  అడ్డదారిలో శ్మశానం మీదుగా వస్తున్నాడు.  ఉన్నట్లుండి  ఎదురుగా ఓ ఆకారం  కదిలినట్లూ,  తనను  దాటుకుంటూ  వెళ్ళి నట్లూ  అనిపించి, ఒక్కసారిగా  ఒళ్ళు  జల్లుమన్నది.  భయంపోగోట్టుకోనేందుకు  లేటెస్ట్  పాట ఒకటి  "కొలవరి, కొలవరి ..డీ ..,"   అందుకున్నాడు, అంతే ముందు వెళ్తున్న ఆకారం  ఒక్కసారి ఆగి వెనక్కి తిరిగి  చూసింది. 

తన   పాట  అంతగా నచ్చేసిందా, అనుకుని   హి, హి, అని నవ్వుకుంటూ  కొంచం దగ్గరికి  వెళ్ళాడు  మన  అభిలాష్ .  చెంద్రుడి  గుడ్డి వెన్నెల్లో కనిపించిన  ఆ  ఆకారం వో  అమ్మాయిది అని పోల్చుకోగలిగాడు. తెల్లటి బట్టల్లో  సన్నగా పొడుగ్గా  ఉంది. "హలో"   అన్నాడు  ఏదో పలకరించాలి  కనుక.  ఆమె గిరుక్కున   ముఖం  తిప్పుకుని  వడివడిగా  వెళ్ళసాగింది.  ఇంతకీ  ఈమె  ఎవరై  ఉంటుందీ? సినిమా చూసి  వెళ్తుందా?  అదీ  ఒక్కర్తి, వయసులో  ఉన్న అమ్మాయి. బహుశా గాంధీ  గారి  కలలు  నిజమయ్యాయా?  అస్సలు  మన కాలనీలో ఇలాంటి అమ్మాయిలే  లేరు, ఇలాంటి ఏంటి!  అస్సలు  అమ్మాయిలే  లేరు,  రోజూ సాయంకాలం  అలా షికారు  వెళ్తానా,  ప్రతిగుమ్మం  ముందూ ముగ్గుబుట్టలాంటి తలతో  ఓ ముసలమ్మ  ప్రత్యక్షం. తనని  చూస్తూనే  అబ్బీ  ... బైటకి  వెళ్తున్నావా?  తలనొప్పి  మాత్ర  తెచ్చిపెట్టు బాబూ,  మోకాళ్ళ నొప్పిమందు  తెచ్చిపెట్టు  నాయనా, ఇలా   లిస్టు  ఇస్తూ చిరాకు పెడతారు.

*   *   *

అరెరే...   ఆలోచనల్లో  ఆ అమ్మాయి   ఎటువెళ్లిందో  చూడలేదే,  కొంపదీసిగానీ తియ్యకుండాగానీ  ఆత్మహత్య  చేసుకునే  బాపతు  కాదుకదా? ఆ  ఆలోచన రావడం ఆలస్యం, ఒక్కసారిగా   పక్కనున్న పిల్ల కాలువవైపు పరుగెత్తాడు అభిలాష్. సందేహం లేదు ఆమె  అటుగానే  వెళ్ళింది.   అదిగో  ఆ కనిపించే వంతెనమీదికి  వెళ్తూ ఉంది  అనుకుంటూ  "హలో ..  మేడం" అంటూ అరిచాడు  అభిలాష్ .  "హాలో  మిమ్మల్నే"   ఈసారి  రెట్టించాడు. జవాబు ఇవ్వలేదు  ఆమె.  సరికదా  గబగబా  సగం కూలిపోయిన  వంతెన ఎక్కింది.  అభిలాష్ పరుగులాంటి నడకతో ఆమెను సమీపించాడు. ఆమె కాలువలో  దూకబోయింది  వెంటనే చేయి  పట్టుకుని ఆపబోయాడు.  ఆమె దూకటానికి ముందుకు వంగింది, తను  వెనక్కి లాగటానికి  ప్రయత్నిస్తున్నాడు,  ఆమె చాలా బలంగా   ఉంది,  అభిలాష్ తన శక్తినంతా  ఉపయోగించి  లాగుతున్నాడు.  ఈసారి రెండు   చేతులతో  లాగాడు,  ఆ ఫోర్సుకి   ఇద్దరూ  వెనక్కి పడిపోయారు.  కొంపదీసి వంతెన  కూడా కూలిందా అనుకున్నాడు అభిలాష్.

అయ్యో  ఆమె నా మీద పడింది  కదా... లేపుదామంటే  ఇంత బరువుగా ఉందేమిటి చెప్మా? .. పైగా  నా పేరే  పిలుస్తుంది  ఎలా తెలుసూ   అనుకున్నాడు అభిలాష్.  కానీ అంత చనువుగా  "ఒరే  అప్పిగా" అని పిలుస్తుంది అచ్చు  బామ్మ పిలిచినట్టుగా,  అయ్యో,  పిలిచినట్టుగా  ఏమిటి  బామ్మే.   అయితే  నా మీద ఉలవల బస్తాలా పడింది   బామ్మా??  ఆయితే   నేను లాగేసింది బామ్మ   పడుకున్న  మంచంకోడునా?.. ఇలా అనుకోగానే చచ్చే  సిగ్గేసింది అభిలాష్ కి.  ఇదంతా కలా ??   మొదలే  సిగ్గుతో చితికి  పోతుంటే  ఇక బామ్మగారి దండకం వినండి.  "ఆ  దిక్కుమాలిన దయ్యం  సినిమాలు   చూదోడ్డురా  అబ్బీ అంటే వింటావా, పగలంతా ఆ కుర్రకుంక  ఫోటాను తో కలిసి ఈతలపోటీలు, గేదె రేసింగులూ, రాత్రుళ్ళు పక్క తడపడాలూ"  నా నడుం విరిగి పొయిందిరో ..  దేవుడో, వెధవా వదులు  మంచం కోడు అంటూ తిట్లు లంకించుకుంది బామ్మ.

ఏమండీ  స్నేహితులూ...  మీరు  ఈ విషయం  ఎక్కడా  చెప్పకండీ  పాపం అబిలాష్, పెళ్లి కావాల్సిన  కుర్రాడు కదా  బాగుండదు.  ప్లీజ్ .., ప్లీజ్.