అనుకోని అతిధి

వేకువనే  వలపు  తలుపు  తెరిస్తే  వెచ్చటి  కిరణంలా  అరుదెంచావు.

అతిధివి   అనుకుంటే  ఆత్మీయుడివి   అయిపొయ్యావు.

రేతిరి  చుక్కలపక్క  వేస్తే  చందమామలా   చేరువయ్యావు.

వేకువనే   వెళ్తావనుకుంటే   వెన్నంటే    ఉండి పొయ్యవు.

సాయం  సంధ్యలొ  చల్లగాలికి   కూర్చుంటే,  పిల్ల తెమ్మెరవై   ప్రవేశించావు.

అంధకారానికి   అద్రుశ్యమౌతావనుకుంటే   అల్లరిగా   అల్లుకుపోయావు.

పగటివెలుగులో  పాడియార్ది నై   ఉంటే    మిత్రునిలా  పక్కనచేరావు.

సాయంకాలం సాగనంపుదామంటే సందు చూసుకుని   సహచరుడివైపోయావు.

జామురాతిరి  జ్ఞాపకాలపుటలు    తిరగేస్తుంటే   కళ్ళుమూసి  కలలోకోచ్చావు.

వెలుగు   వస్తూనే  వెళ్ళిపోతావు  అనుకుంటే   వెక్కిరించి   నావెనుక  నక్కావు.

ఒంటరితనం   వెన్నంటేఉంటే    పొన్నచెట్టు   నీడలో   సేదతీరుతుంటే, 

కనులుమూసి  అధరాలపై   ముద్ర వేసావు.   
ఉలిక్కిపడిన   నాతో కలతపడకు    కలకాలం     తోడుంటాను    అన్నావు.

నిన్నేమని    అనుకోను   మరుభూమిలో   మల్లితీగవు   అనుకోనా?

ఎడారిలో   నీటి తేటవి    అనుకోనా,   అంతరాన  ఉన్న  అతిదివి  అనుకోనా?