Pages

Saturday 31 March 2012

ఎంత బావుంటుంది

ఎంతబావుంటుందీ .....

వెన్నెలను  తెచ్చి  నీ  కన్నుల   నింపగలిగితే,  

పారిజాతాలతో  పందిరి  వేయగలిగితే,

నక్షత్రాలను   నీ  ఇంట   దింపగలిగితే, 

పాలకడలిలో  నీ  పాదాలు  కడగగలిగితే, 

మల్లె  మకరందాలు  నీ  వాకిట  చల్లితే, 

పొగడ  పూలను  నీ  పక్కగా  పరచగలిగితే, 

నెమలి  పించముతో   నిను  నిద్ర  లేపితే,

పున్నమి  పుప్పొడి నీ  పాదాలకు  పారాణి  అద్దితే, 

రామచిలుకతో  నీకు  రాయబారమంపితే, 

హరివిల్లు  తుంచి  నీ  సిగలో  నుంచితే ........ "ఎంతబావుంటుంది"


నీవు  అమృతమైతే ...... నేను  అక్షయపాత్రనైతే,

నీవు  పెన్నిదివైతే ...... నేను  సన్నిధినైతే...... "ఎంతబావుంటుంది"

నా చెలికాడు

అందంలో  చందురూడు, 
ఆదరణలో  ఆంధ్రభోజుడు,
మానస చోరుడు,  మన్మధ  రూపుడు,
అతనిమది  అతివల  కలల  నిధి.

మగసిరి  ఉట్టిపడే  ఆ  ధృడత్వం,
సొగసరి  ఇష్టపడే  ఆ  మృదుత్వం,
ప్రేయసి  మనసుపడే  ఆ  సాహసం.

తాపసి    కోరుకునే   ఆ  నిర్మలత్వం,
రూపసి   చేరుకునే   ఆ  కోమలత్వం,
సఖులు  కోరుకునే   ఆ  సన్నిహితం,
చెలులు  కలలుకనే  ఆ  సున్నితం.

కలతలేని  ఆ  నిరాడంబరం,
కళ్ళెం  లేని  ఆ  దానగుణం,
శత్రువుని  ఎదిరించే  ఆ  శూరత్వం,
ఎల్లలు  చెరిపేసే  ఆ  ధీరత్వం.

నడకలో  సాహసం,  నవ్వులో  సరసం,
నా  హృదిలో  ప్రణయం,  అతనితోనే  నా  జీవన  ప్రయాణం.

"సాహితీ కిరణం" మాస పత్రిక April 2012 లో ప్రచురితం.

Friday 30 March 2012

పూవనిలో ఆమని

మంచులో    ముంచిన     మల్లెవు     నీవు,
మంచితో   నిండిన   మమతవు   నీవు,

అరుణోదయంలో    విరిసిన    మందారం   నీవు,
చంద్రోదయంలో   విచ్చిన   కలువవు    నీవు,

తెలిమబ్బు పై    తేలియాడే    తరుణం   నీవు,
తోలిపొద్దు పై     తేటమైన    కిరణం    నీవు,

పగడపూలలో    విరజిమ్మే    సువాసన    నీవు,
జగతి    బాటలో    విహరించే   సుప్రజవు   నీవు,

అనురాగ    సరాగాల   ప్రవాహం    నీవు,
అందని    అపురూపాల   ప్రశంసవు   నీవు,

మంచు   బిందువులు   ముద్దాడిన   నందివర్ధనం    నీవు,
మలినమంటని    స్వచ్చమైన   చందమామ   నీవు,

తూరుపు    ఉషోదయ    తుషార    బిందువు    నీవు,
గాంధర్వలోకాన     పూవనిలో    అరుదెంచిన    ఆమనినీవు.  





Thursday 29 March 2012

ప్రతిస్పందన


ప్రతిస్పందన

నీ  మేనిలోని  వెచ్చదనం  భానుని  కిరణంలా......  
                                                           నా  తనువంతా  ప్రసరిస్తుంది.

నీ  కన్నుల్లో  చల్లదనం  మలయమారుతంలా ...... 
                                                          నా  కన్నులను  మూసివేస్తుంది. 

నీ   పెదవుల్లోని  మధువుల  వుధృతం ..... 
                                                          నా  అధరాలపై  వెల్లవేస్తుంది.

నీ  మాటల్లో  తియ్యటి  వీణానాదం ......  
                                                         నా  మానస  తంత్రుల్ని మీటుతుంది.

నీ  పాటల్లో  కోకిల  ప్రియగానం ...... 
                                                         నా  గొంతుకు  కొత్త  రాగాలు  నేర్పుతుంది.

నీ  ఉరకల్లో  తుమ్మెద  చిలిపిదనం  ......
                                                         నన్ను  సిగ్గులమొగ్గని  చేస్తుంది.

నీ  పరుగుల్లో  చిరుత  ఉరుకుదనం ...... 
                                                        నా కోర్కెల  కళ్ళెం  తెంచుతుంది.

ప్రియా,  నీవు  పంపే  ఆహ్వానం  రేపటి ...... 
                                                        నా  ఆస్వాదానికి  పునాది అవుతుంది.

Sunday 25 March 2012

ప్రకృతి కాంత





కోమలీ:       నీ పాట అరువు తీసుకునికదా అంతలా హొయలు పోతుందా    కోకిల. 

తలోదరీ:     నీ కులుకు అడిగి తెలుసుకుని   కదా అంతలా మురిసిపోతుందా మయూరం.

లతాంగీ:      నీ మేని కాంతి ఆస్వాదించి కదా అంతలా విచ్చుకుంటుందా అంభుజం.

పడతీ:         నీ పలుకు  అనుకరించి కదా అంతలా తెనేలోలుకుతుందా కీరం.

రమణీ:        నీ మందగమనం ఆపాదించుకొని కదా అంతలా రాజసం తెచ్చుకుందా ఐరావతం.

వెలదీ:         నీ నయన   మంజుల ద్వయం గాంచి కదా అంతలా జలకమాడుతుందా మీనం.

కొమ్మా:       నీ మేని సువాసనాఘ్రానించి కదా అంతలా భ్రమిస్తుందా   భ్రమరం.

వనితా:        నీ వయ్యారం వడసుకొని కదా అంతలా వగలుపోతుందా నదీజలం.

లలనా:        నీ లాలన ఆలంబనంగా  ఎంచి కదా అంతలా   మిడిసి పడుతుందా పంటపొలం.

ముదితా:     నీ ముద్రలు ముద్దాడికదా అంతలా తరువు తనువుపై విరులద్దడా వసంతుడు.

ముగ్ధా:        నీ చల్లని మోము చూసి మురిసి అంతలా కౌముదిని జగమంతా పరిచాడా శశాంకుడు.

ఇంతీ:          నీ కళ్ళ కాంతి సంగ్రహించే కదా కిరణాలను ప్రపంచమంతా పరచాడా భానుడు.

మనోహరీ:    నీ హృదయ విశాలతను చూసికదా అంతగా ఓరిమి తెచ్చుకుందా ధరణి.

చెలీ:            విధాత సృష్టించిన ప్రకృతి నీవు........     విశ్వధాత రచించిన ఆకృతి నేను.  

                  మనిరువురం ప్రభాత-విభాతములై .......  భావితరాలకు ప్రకృతిని పరిచయం చేద్దాం.



Saturday 24 March 2012

కల

కలలు కల్లలౌతున్నాయి, కన్నీళ్లు ఔతున్నాయి,  కాలిపోతున్నాయి,  కరిగిపోతున్నాయి, కల్పనలౌతున్నాయి, కమ్ముకుంటున్నాయి.    
ఇలా ........................

ఓ   కల  మదినుంది  వ్యధని   దూరం   చేస్తుంది,
                                                      మరాళమై.   

ఓ     కల     అతి   మనోహరంగా    నర్తిస్తుంది,
                                             మయూరమై ,

ఓ  కల  ఏమధుర  భావన  కోసమో నిరీక్షిస్తుంది,
                                                    చకోరమై.

ఓ   కల   అంధకారంలా     అలుముకుంటుంది,
                                                      మేఘమై.

ఓ   కల   అల్లరిగా,   ఆర్తిగా   హత్తుకుంటుంది,
                                              మిళిoదమై. 

ఓ కల కొటివేలుగుల హరివిల్లులా వెలుగుతుంది,
                                                  మయూఖమై. 

నాకు వచ్చే ప్రతి కలా మనస్సుతో మమేకమౌతుంది , 
                                                     మంజులనాదమై. 

సఖా, ... నిన్ను .... ఇల  కాంచలేక కలగాంచుతున్నా.  

            తోలిజాముననే    నిను     సాగానంపుతున్నా,

     నడిరేయి     నా   వడి   చేరమని     ఆహ్వానిస్తున్నా.

 (ఆశ మాస పత్రిక మే నెల సంచికలో ప్రచురితం)
   

Monday 12 March 2012

భావన


భావన

ప్రియా నా మదిలో మెదిలే భావన చెప్పనా,
నిను చూసిన ఆ క్షణం .....
పూలతేరుపై ఊరేగినట్లు ......
పాలకడలిపై పవళించినట్లు .....
తేనే అలలపై తేలుతున్నట్లు...
                                                         నిను తాకిన ఆ క్షణం .....
                                                         దూదిపింజనై తేలికైనట్లు .....
                                                         పారిజాతమై పరవశించినట్లు .....
                                                         పూలసరాలపై జారినట్లు .....
నినుతలచిన ఆ క్షణం .....
వెన్నెల వెల్లువై ఎగసినట్లు .....
మల్లెల పరిమళమై సాగినట్లు .....
వలపు ఊయల ఊగినట్లు ......
                                                         నిన్ను స్వరించిన ఆ క్షణం .....
                                                         మువ్వల మురళినై  మురిసినట్లు .....  
                                                         రవ్వల వీణనై మ్రోగినట్లు ....
                                                         తుంబుర నాదమై తరించినట్లు  ....
నిను స్మరించిన ఆ క్షణం ....
మయూరమై నర్తించినట్లు ....
చకోరమై నిరీక్షించినట్లు .....
కీరమై కీర్తించినట్లు .....      
                                                         నినుచేరిన ఆ క్షణం .....
                                                         వెన్నముద్దలు  మింగినట్లు .....
                                                         వెన్నెల కొమ్మను వంచినట్లు .....
                                                         వెండికొండను ఎక్కినట్లు .....
నినుపొందిన ఆ క్షణం .....
పెదవులను మధువులో ముంచినట్లు .....
మనసుకు మకరందం పూసినట్లు .....
తనువుకు గంధం రాసినట్లు .....
                                                         నీతో కలసి నడిచే ఈ క్షణం .....
                                                         పచ్చటి ప్రక్రుతి పరచుకున్నట్లు .....
                                                         కాలుష్యానికి కాలం చెల్లినట్లు .....
                                                         నగరమంతా నందనవనమైనట్లు .

("మల్లెపందిరి" మాసపత్రిక మార్చ్ 2012 సంచికలో ప్రచురితం)