అనిశ్చతాక్షరాలు
మది ధరణిలో మొలకెత్తే
విత్తనమే అక్షరం,
మనల్ని మంచి బాటన నడిపించే,
మల్లెల బాటలే మన రాతలు
బతుకు పూదోటలో,
ముల్లులా గుచ్చుకున్నా, పువ్వులా విచ్చుకున్నా,
తరతరాలుగా నీడనిచ్చే తరువు కావాలి .
హృదయ సంద్రాన ఉవ్వెత్తున ఎగసిపడే
భావకెరటం కావాలి,
మూతులెల్లబెట్టే పీత పిల్లలు కాకూడదు.
తప్పుడు తలపులను తెచ్చే ,
చప్పుడు చేయని రహస్య రాగం కాకూడదు,
తర్కం కొలిమిలో కాగి,సాగి ,
నిర్మాణకారికో, విప్లవకారికో రహదారి కావాలి.
లక్ష్యంలేని పిచ్చికుక్కల్లా,
చివుళ్ళుమేసే గొంగళ్ళులా ,
చేటు చేసే చాటు రాతలై ,
అసాంఘిక సమస్యలై విస్తరించకూడదు.
గుండెలో చిటికెడు ఆత్మా విశ్వాసం లేకున్నా,
అనైతికపు అంగబలం తో ,
మెచ్చుకోలు ఉచ్చులకై చీకటి చెట్లు ,
అక్షరాలను గబ్బిలాల్లా వేలాడదీయకూడదు.
చేతకాని, చేవలేని, మార్పులేని,
విలువలేని, మంచిలేని, వంచన రాతలు ,
వ్యవస్థను శాశ్వత వికలాంగనగా మార్చి ,
నిఘాలేని దగాకోరు రాతలే అవుతాయి .
మది ధరణిలో మొలకెత్తిన విత్తనమే అక్షరం,
ReplyDeleteమనిషిని మంచి బాటలో మల్లెల బాటలో నడిపించే భావనలే మన రాతలు.
చక్కని విశ్లేషణ ఈ అనిశ్చతాక్షరాలు
అభినందనలు మెరాజ్ గారు!
మీ స్పందనకు నా ధన్యవాదాలు సర్.
Deleteనిశ్చితాక్షరాలే ఈ కవిత .
ReplyDeleteసర్, థాంక్స్
Deleteసర్, థాంక్ యూ
ReplyDelete