గృహ హింస

ఉదయం ఐదు  గంటల సమయం   నిద్రలో  ఉన్నా..   "డబ్ " మన్న చప్పుడుతో  ఉలిక్కిపడి లేచాను. వెంటనే "వామ్మో చచ్చాను" అనే కేక విని  హడావిడిగా  ముందుగదిలోకి  వెళ్లి చూసాను.. మా శ్రీమతి మాధవి  బోర్లాపడి  వుంది.  "అయ్యో ఏమయ్యిందే "  కంగారుగా అడిగాను. 

టి.వి లో "మీ వొళ్ళు - మా ఆసనాలు"   కార్యక్రమం చూసి శీర్షాసనం  వేద్దమనుకున్నానండీ, ఇదిగో  ఇలాపడి  పోయాను, లేపండీ  అలా తమాషా  చూస్తారే.. చేయి  అందించింది మాధవి. అప్పుడు టి.వి.వంక  చూసాను..  ఆసనాలు  వేసే   గురువుగారికి    తిండి అనే పదం తెలుసో లేదో,  అస్తిపంజరానికి   కుర్తా పైజమా   వేసినట్లున్నాడు.  "గురువుగారు  సులభంగానే  వేసారండీ, నేనూ  అలాగే వేద్దామనీ"..నసిగింది  మాధవి.

"ఆ ఆసనం  అతనే వేశాడా?" అది శవాసనమా? మళ్ళీ అనుమానంగా అడిగాను. 

"అదిగో అందుకే మిమ్మల్ని రోజూ  కొంచం  సేపైనా  గురువుగారి  ఆసనాలు చూడండీ  అని మొత్తుకోనేది". కనీస ప్రాధమిక జ్ఞానం  కూడాలేదు  అన్నట్లు నా ముఖాన  ఓ  సీరియస్  లుక్  పడేసి లోపలికి వెళ్ళింది  విసవిసా. (మరిప్పుడు  నడుం నొప్పి ఎమైనట్లో?) 

పోనిద్దూ  ఏమన్నా  అన్నానా నాకు కాఫీ  ఉండదు, లోపలికి  వెళ్లిందంటే  కాఫీ తెస్తుంది, అలా  ఆరుబైట  కూర్చుని  చల్లగాలిని ఆస్వాదిస్తూ  తాగొచ్చు ముఖ్యంగా  ఈ దిక్కుమాలిన  టి.వి. కట్టేయవచ్చు అనుకున్నాను.  లోపలిగదిలో నుండి వచ్చిన  మాధవి చేతిలో కాఫీ కప్పుకు బదులు   ఓ చిన్న చెడ్డీ  ఉంది. అది నా చేతిలో పెట్టి "మనూ.. ఇది వేసుకొని  మీరూ ప్రాక్టీస్  చేయొచ్చు..ఉండండి చానల్  మారుస్తాను" అంటూ చానల్ మార్చింది.  ఓ  ముప్పై  ఏళ్ళ యువతి  పొట్టిగా   లావుగా ఉంది  ఒన్..టూ  అంటూ గెంతుతుంది. అమ్మో మా శ్రీమతి ఎంత హుషారూ.. నన్ను  ఎలాగైనా  ఈ  టి.వి ప్రోగ్రామ్స్  కి కట్టేయాలని ఇలా  ఆడ అస్త్రాలను కూడా ప్రయోగించి చూస్తుంది.

"అమ్మా బంగారు తల్లీ  నన్నిలా బ్రతకనీ, ఆ విచిత్ర వేషధారణ నేను వెయలే నుగానీ  నా ముఖాన  ఇంత కాఫీ పడెయ్యి" అనేసి అక్కడే కూలబడ్డాను.(నేను అక్కడే టి.వి.లో కళ్లేసాను ).

శ్రీమతి  కాఫీ తేవటానికి వెళ్లిందో లేదో, టక్కున రిమోట్ (కొరివి )  తీసుకొని  చానల్ మార్చాను.(పొయ్యి మీది నుండి  పెనం మీద పడ్డానన్న  మాట) 

హాయ్. . నవ్వుకావాలా? లవ్వు కావాలా?   ప్రోగ్రాంకి  "ష్వాగతం"   "షుశ్వ్వాగతం". ముందుగా ఎవరి  కాలో(ఎవరు జారారో?) చూద్దామా?  అంటూ ఓ అమ్మాయి  పళ్లన్నీ  బైటపెట్టి   మనం  బాగా  పరిచయం  ఉన్నట్లు. మాట్లాడుతుంది. ఇంతలో  ఏపనీ పాటా లేని  తల్లెవరో  ఫోను  చేసినట్లుంది. "హాయ్  ఆన్షీ... క్యా బాత్ హై, అంకుల్  లేరా? " (యాంకర్ ప్రశ్నల వర్షం). ఆమె ఏదో చెప్పబోయేలోగా  "హాయ్  "ఆన్షీ"  మీకు బోయ్  ఫ్రెండు ఉన్నారా?  మీరు ఎలాంటిపాట   ఆయనకీ  పంపుతారూ" అంటూ వచ్చీ రాణి (ఛి,ఛీ నేను తెలుగు మరచిపోతున్నా) తెలుగులో  ఆమె కొంపకి  నిప్పు పెట్టె సమయానికి మా శ్రీమతి కాఫి  తెచ్చింది. మా శ్రీమతి వస్తూనే  సంబరంగా  యాంకర్ని  చూస్తూ ఇదిగో ఈ చీరే   నేను  చెప్పింది  మిమ్మల్ని కొనమని.. అంటూ ఉండగా,  ముంచుకొచ్చే  ప్రమాదాన్ని  గ్రహించి  నేను  వేడి వేడి కాఫీ  గొంతు కాలుతున్నా  ఎలాగో  మింగేసి.  స్లిప్పర్స్  వేసుకొని   వాకింగ్ బయలుదేరాను.

*********

సాయంకాలం  ఆఫీసునుండి  వస్తూ  కూరగాయలు  కొంటుంటే  మా  సెక్షన్లో  పని  చేసే మా కొలీగ్  రాణి గారు కలిసారు. ఇద్దరం ఉన్నది ఒకే కాలనీ  అయినా ఎప్పుడూ ఇలా  తటస్థ పడలేదు, ఇద్దరం  ఏవో  మాట్లాడుకుంటూ  నడుస్తుండగానే మా ఇల్లోచ్చేసింది. బాగుండదుకదా అని ఆమెను ఇంట్లోకి  ఆహ్వానించాను (ఇబ్బందిగానే). ఆమె కూడా మొహమాటపడుతూనే  వచ్చారు.

పరిచయాలయ్యాక మాధవి  టీ  పెట్టేందుకు లోపలికెళ్ళింది. టి.వి. లో "బతుకు రిక్షా బండి" ప్రోగ్రాం వస్తూ ఉంది. ఓ నడివయసు మహిళ  చేతులు లేని జాకేట్టుతో, మెడలో పెద్ద పూసలమాలతో (లేగదూడల  మేడలో వేసే లాంటిది) జుట్టు ముఖాన్ని  సగం కప్పేస్తుంటే  వెనక్కి తోసుకుంటూ ప్రోగ్రాము anchoring చేస్తూ ఉంది. ఎదురుగా ఓ పల్లెటూరి యువతి  నేతచీరలో ముద్దబంతిలా ముద్దుగా ఉంది. ఆమె ఎదురుగా  ఓ  యువకుడు   మాసిన బట్టల్లో దిగులుగా ముఖం  వేలాడేసుకుని  ఉన్నాడు.

జబ్బల్లేని జాకెట్టు (JLJ) ముందుగా  నైతిక విలువల గూర్చి,  మధ్య మధ్యలో  పూసలు సవరించుకుంటూ మగవారి దురహకారం (?) గూర్చి లెక్చర్   దంచి ఆ తర్వాత ఇంటర్వూ  మొదలు పెట్టింది.

ఏమయ్యా "నువ్వు నీ భార్య పర్మిషన్ లేకుండా  పరాయి ఆడదాన్ని ఇంటికేందుకు పిలిచావ్?" అంటూ ఆ యువకుణ్ణి దబాయించింది JLJ.

అది కాదమ్మా..ఆయమ్మ  నేను పని చేసేకాడనే చేస్తా... అతని మాట పూర్తి కాకుండానే JLJ అడ్డుకుని  "నోర్ముయ్  నిన్ను496, 498A సెక్షన్ల కింద  అరెస్టు చేయిస్తాను  తెలుసా.. హుంకరించింది. 

"అయ్యో, ఆడి  తప్పేమీ లేదమ్మా, ఆడు పిలవంగానే  ఎగేసుకొని వచ్చిందే దాన్ని అనుకోవాలి" ఆ ముద్ద బంతి  మొగుణ్ణి  వెనకేసుకొచ్చింది. నువ్వు నోర్ముయ్ మేము  చూస్తాం కదా (మీరు ఎలా కాపురం చేస్తారో), కోపంగా అరిచింది JLJ. 

నేను ఇబ్బందిగా చూసాను  మాకొలీగ్  వంక, ఇంచుమించు  ఆమె పరిస్థితి  కూడా  అలాగే   ఉంది. మా శ్రీమతి  మమ్మల్ని కొరకొరా  చూస్తుంది. ఇంకోమారు  టి.వి. మా ఇంట  నిప్పు పెట్టింది  అనుకున్నాను  నేను, ఎలాగో ఆమెను  సాగనంపాను.

ఈ  దిక్కుమాలిన  టి.వి   నుండి  బైట పడటానికి రిమోట్  మా పుత్ర రత్నానికి  ఇచ్చాను. వాడేదో  కార్టూన్ పెట్టాడు. ఆబోమ్మలకి అనుగుణంగా  విచిత్రమైన భాష (తెలుగే).

"హె..హే.. నువ్వు ఎక్కడికీ పోలేవు జేన్, నువ్వు నా దోస్తీని  అంగీకరించాల్సిందే"

"లేదు  జేన్ నీది స్వార్ధపరమైన  ఆలోచన "హో కమాన్ '" ...

ట్రూ   ట్రాన్సిలేషన్ ... ఇంచి, తుంచి, దంచి, చీల్చి కుట్టిన అతుకుల  బొంతలా ఉందా భాష... బాబో నా మెదడు నరాలు  చిట్లినట్లు,  వంద సూదులు  ఒకేసారి  కళ్ళలో గుచ్చినట్లూ  ఉంది. 

(ఈ హింస ఇప్పటికి ఆపేస్తాను,  మా ఇంట్లో ఈ టి.వి. అనే  రాక్షసి పెట్టె హింస  మళ్ళీ చెప్తాను).