బహుమతి

బహుమతి

అంతరాన ఉన్న  ఒక్కో తలపూ.. అంతమవుతుంటే ,

కట్టుకున్న కలల  సౌధం  కళ్ళముందే  కూలిపోతుంటే..,

శ్వాసను ఆపివేసేందుకు ఒక్కో అణువూ  పోరాడుతుంటే,

మాటలన్నీ మౌనం దాల్చి మూగతనం  అంటగడుతుంటే,

గుండెకు  తోడున్న  అనుబంధం విచ్చన్నమవుతుంటే, 

తీగ  తెగిన  హృదయవీణ   మ్రోగలేనని    మూగబోతుంటే.

విచ్చుకున్న  ప్రేమ  కుసుమం  రేకులు   రాలిపోతుంటే.

                                 

కమ్ముకున్న పొగమంచులో,కదిలిపోయే మేఘంలా .., 

సాగిపోయే  సమీరంలా   వెళ్తున్న నీవు వెనక్కి రావటం..,

ఎగిసిపడే  కెరటంలా ఒక్క  ఉదుటున  నీఎదుట నిలిచిన 

నా  చేతిలో  నీవు  పెట్టిన  నీలిరంగు  " చిన్ని చీటీ "

నీరు నిండిన నా కళ్ళకు "దస్త్రం లో చుట్టినదస్తావేజులా...

నేను విప్పి చూడలేదు   ఆ అవసరమే రాదు,

నాకు తెలుసు  అందులో  ఏముందో, 

"అక్షరాల ఆత్మవంచన," " స్వచ్ఛతలేని ప్రాయశ్చిత్తం" 

"నిగూడ పద ప్రయోగం" మరచిపోయిన "స్మృతి చిహ్నం". 

అనంత క్రూర నిరీక్షణకై నీవు కట్టిన కలలసమాది.

అనంత తీవ్ర ఆవేదనకై నీవు వేసిన అక్షర శిక్ష.