.jpg)
నీకు తెలుసా..?
రేయి గడుస్తుంది నిశ్సబ్దంగా ...
తెల్లవారుతుంది అంటే సహజంగా ..
ఇహానికీ, పరానికీ మద్య సాగుతున్న,
తరాల, (అంతరాల) వాదనలలో...
అహాల, అంతస్థుల నడుమ నలిగే జీవితంలో..,
అస్థిమిత, అంధకార ఆలోచనా తరంగాలలో,
నేర్పుగా తనను నడిపించే చెలికాని,
చేయి అందుకోవాలని చూస్తూ...
అగాధాల అంచుల్లోకి, అంధకార పాయల్లోకి,
గమ్యమెరుగని నావలా అలలపై జారుతూ,
మరోమారు గమ్యం కోసం,
అతుకు వేసుకున్న బతుకులో....
ఆమె మిగిలిపోయింది, ఒంటరిగా మిగిలిపోయింది.
( ఒంటరి గా మిగిలి పోయిన ఆమెకు )
ReplyDeleteఅగాధాల అంచుల్లో,
అంధకార పాయల్లో ,
గమ్యం వెదకడం లో,
అర్ధం ఏముంది ?
ఒంటరైనా,
జంటలైనా ,
అందరూ
బాటసారులే !
తప్పని సరిగా,
ప్రతి ప్రయాణం,
ఆగవలసిందే !
అందుకే,
నీ జీవితం లో
ప్రతి క్షణాన్నీ ,
ప్రేమించు, ప్రేమను పంచు,
అదే కావాలి, నీ గమ్యం !
అపుడే, నీ జీవితం రమ్యం !
మీ మాటల్లో వేదాంతం వినిపించినా నగ్న సత్యం కనిపిస్తుంది.
Deleteనిజమే అందరమూ బాటసారులమే జీవనం సాగించాలి , ఎప్పుడో ఓ సారి ఆగిపోవాలి
అంతా తెలిసీ ఈ అనుబంధాలెందుకో... ఆ అన్వేషణే ఈ అక్షర ప్రయాణం.
సర్, ధన్యవాదాలు మీ స్పందనకు.
"అహం, అంతస్థుల మధ్య .., అస్థిమిత, అంధకార ఆలోచనా తరంగాలలో,
ReplyDeleteఇహ, పరాల మధ్య సాగుతున్న, సంఘర్షణలో...
ఒక చెలికాని, చేయి అందుకునే ఆలోచనల ...
అగాధాల, అగోచర అలలపై జారుతూ,
గమ్యం వైపు, ఒంటరిగా అడుగులు వేస్తూ ....
రేయి గడిచిపోతుంది నిశ్సబ్దంగా ... తెల్లవారబోతుంది అన్నట్లు."
కవిత చాలా బావుంది. మెరాజ్ గారి భావనావేశ విలక్షణతను ప్రస్తుతించకుండా ఉండలేక పోతున్నాను. శుభాభినందనలు కవయిత్రి గారు.
నా భావనా తరంగాలను వాటి ఆటు పోటులను గుర్తించిన మీరు నా కవితకు మెరుగు పెట్టినట్లు మీ వ్యాఖ్యను వ్రాయటం ఓ గొప్ప అనుభూతి.
ReplyDeleteనా కవితలపై మీ రీసెర్చ్ బాగుంది సర్:-)
ఇహ పరాల విషయానికి వస్తే
ReplyDeleteభగవంతుడు తనను నమ్మిన వారి
చేయి విడిచిపెట్టినట్లు
దాఖలాలు లేవు.
నిశ్చింతగా ఉండవచ్చు మనం.
ఇక గమ్యం మారుతూ ఉండడం కూడా
నిత్య చైతన్యమే,కనుక ఆహ్వానించవచ్చు.
ఆంపూర్తిగా ఆవిష్కరించారు,
మరో మారు ప్రయత్నించవచ్చు.
గమ్యం కాన రాక, దిశ మారి ఎలాంటి తోవలో నడవాల్సి వస్తుందో తెలుసుకోవటం అసాద్యం.
Deleteనిశ్చంత గా ఉండగలగాలనే ఆశ.
అసంపూర్తి కావ్యాలే అన్వేషణ కు దారితీస్తాయి.
నా అక్షర తపస్సు ఎన్ని అవాంతరాలు వచ్చినా కొనసాగుతూనే ఉంటుందిం
సర్, మీ స్పందనకు నా ధన్యవాదాలు.
Nice madam
ReplyDeleteThank you Yohanth garu.
ReplyDelete" మరోమారు గమ్యం కోసం,
ReplyDeleteఅతుకు వేసుకున్న బతుకులో....
ఆమె మిగిలిపోయింది, ఒంటరిగా మిగిలిపోయింది".......... చాలా హృద్యంగా ఉంది అక్కా
శోభా డియర్. , నచ్చినందుకు సంతోషం.
Deleteనా బ్లాగ్ చూసినందుకు ధన్యవాదం.
స్త్రీ హృదయం ఎంత సున్నితమైనదో ,కళ్ళతో చూస్తే తెలియదు .
ReplyDeleteమనసుతో చూడాలి . ఆనాడే అంతరాలు తొలిగి ,ఆలంబన
దొరుకుతుంది .
శ్రీదేవి గారూ, నిజమే మీరన్నది మనసుకు కళ్ళుండాలి.
Delete