బందీ

బందీ

నిను నీవు బంధించుకున్నప్పుడు, నీ చుట్టూ నీవే ప్రదక్షిణ చేసుకున్నప్పుడు...

మొదట మందగమనంలా  వీచిన సమీరం ..తర్వాతా సుడిగాలిలా వీస్తుంది. 

వలపుగాటులా అనిపిస్తుంది, కానీ వడిశిలలా తగులుతుంది .

నిను శిలగా చేసి,..ఉలి చేత పట్టుకుని  తాను  శిల్పి అవుతుంది .

నీ తలపుల  సరాగాలకు, సరదాలకూ, సరసాలకూ పరదా పడుతుంది.

నిత్యం తానె  అయి ..నీతోనే ఉంటూ, నీకై తానేనంటూ...హారతి పడుతుంది.

దేనికోసం  ఏది విడవాలో, ఎవరికోసం  ఎవర్ని వదలాలో..,

అస్సలు మరచిపోవాల్సింది  ఏమిటో..గుర్తుకు రానిదేమిటో.?? 

నీకు మాత్రమే గుర్తున్న  నీ జ్ఞాపకాలని ఎదుటివారినుండి

ఎలాదాచాలో, అసలెందుకు దాచాలో తెలీని పరిస్థితి.

అమ్మా, నాన్నలకు  యువరాజుగా  అభయం  ఇవ్వటం.

చెల్లికి  తగిన జోడిని తెస్తానని  ప్రగల్బాలు పలకటం.

తన ప్రేమ గొప్పదని,   నమ్మమని  ప్రేయసికి  మాటివ్వటం.

అప్పుడప్పుడూ  వాటితాలూకు  వాసనలూ, వాస్తవాలూ,

ఇంట్లో  చర్చలై సాగుతుంటాయి. జవాబు లేని  ప్రశ్నలే  ఉంటాయి . 

కలతలంటే  కలవరపాటు, తగవులంటే తత్తరపాటు.

బిడియంతో బిగుసుకు పోయే  బిత్తరపాటు, తమకంతో  తత్తరపాటు.

ఎవరైనా చూస్తె  ఎలా అనే తడబాటు, తెలిసిపోతే ఎలా అనే  గ్రహపాటు.   

మౌనిలా, జ్ఞానిలా ఉండేందుకు  ప్రయత్నం, యోగిలా, విరాగిలా అంతరంగం.

తలపుల తుంపరలో  తడుస్తూ, మణుగుల కొద్దీ మౌనాన్ని  మోస్తూ.

మనస్సు పడే మధనాన్ని  చేదిస్తూ, ఎద వేదనని ఖండిస్తూ,  

అడుగడుగునా అర్ధాంగిని అనుసరిస్తూ,(అనుకుంటూ).

ఇంతకీ  నీవెవరూ  నీకైనా తెలుసా  అస్తిత్వానివి 

నిత్యం మానసిక మైదానంలో  ఇరుపక్ష  పోరు నీవే  సాగిస్తూ, 

నీటిని దోసిట నిలపాలని చూస్తూ, నిప్పును మూట కట్టాలనుకుంటూ.

ఒంగిపోతూ, క్రుంగిపోతూ ఒక బంధం కోసం వేయి బంధాల ముందు,

ఓడిపోయిన అవిజేయుడివి..జీవితాన్ని కుదవ పెట్టిన  వివాహితుడివి.