తోడు

తోడు

మాసిపోయిన  పసితనం ,మరచిపోయిన  హసితం.
రుతువులు మారుతున్న వేళ, మనసున  నాటుకున్న ముళ్ళు.

వదిలించుకున్న సన్నిహితులూ, మన్నించలేని సన్నివేశాలు.

నిస్సారమైన వాస్తవాలు,   నిలువ నీయని  గతాలూ,

నాకు తోడు నిలిచిన  నీవు  ఎవరని చెప్పనూ .......  

చందమామ  చలువ  కన్నులనుండి జారిన  వెన్నెల  తునకవు 

దిక్కుతోచని   నా జీవన నావకు   దారి చూపిన  చుక్కానివి.

ప్రేమకై   తపించిన వేళ   తడబడే  అడుగులకు    గమ్యానివి.

పసిడి ధారలా   ధాత్రిని  తాకిన    వర్షపు  సోయగానివి.

ఎదురు  చూడని ఆమనివి,   ఎద నిండిన పూవనివి. 

కదలి  వచ్చిన  దైవానివి , కాంతులీను కిరణానివి.

భవిత బాటలో   వెలుగు నింపిన  భానుడివి.

హృదయ  ఘోషని   మధురబాష  చేసిన  మహాత్మునివి.

మండుతున్న మదిలోన వాత్సల్యం   నింపిన అమృత మూర్తివి

గగనసీమ  నుండి  దిగివచ్చిన  గంధర్వుడివి.

సేదతీర్చి  చెంత చేరిన    వలపు  చెలికాడివి.

విరుల  వీవనతో  విసిరి   అలక తీర్చిన   జతగాడివి.

తోడుగా నిలిచి  చిటికిన వేలు అందుకున్న  సహచరుడివి.

జీవన దారిలో వెన్నెల పుప్పిడి అద్దిన శశాంకుడివి.

ఏడడుగులు నడచి  ఎల్ల కాలం  నాతో ఉంటానన్న  పతిదేవుడివి .

నీవే   నా సాహసానివీ ......   నీవే    నా సైన్యానివీ.

నీవే   నా   గతివీ.............    నీవే  నా   పతివీ. 

( నా జీవితపుస్తకానికి   ముఖచిత్రమైన   మా  శ్రీ వారికి   పై కవితను  సమర్పించుకుంటున్నాను )