అంతరాన...
అప్పుడప్పుడూ నా అంతరంగం తనలోకి నన్ను ఆహ్వానిస్తూ ఉంటుంది.
లోపల ఎంత భయంకర నిశ్శబ్దమో...ఎన్ని మణుగుల తిమిరమో.
అప్పుడప్పుడూ ఓ కాంతి పుంజం, ఆశగా మిణుగురు పురుగులా మెరుస్తూ మురిపిస్తూ ఉంటుంది.
బ్రతుకు పేజీలు తిప్పటానికి బైటకి వస్తాను.
ఇక్కడంతా గజి,బిజీ అడుగులే, అసంధర్బపు ఆరాటాలే.
అక్కర లేని అనుబంధాలే, అనవసరపు ఆర్బాటాలే.
కావిళ్ళ కొద్దీ కాలయాపనలే, కలల నిండా కల్పనలే.
భావాలకందని భాషలే, బలవంతపు బాద్యతలే.
మాటల గారడులే, మంచు అక్షర కావ్యాలే.
అపనమ్మకాల అంపశయ్యలే, అలసట ఎరుగని నిరీక్షణలే.
అంతస్థులు ఎరుగని అత్యాశలే, అందనివాటికై నిచ్చేనలే .
కాలిన గుండెలో ఘోరమైన గాయాలే, అవి నిత్యం పలికే గేయాలే.
అదిగో అప్పుడే నా అంతరంగం నను ఆహ్వానిస్తూ ఉంటుంది.
నాలోకి నేను చొచ్చుకొని, నాకై నేను నొచ్చుకొని,
నన్ను నేనే హత్తుకొని, నన్ను నేనే మెచ్చుకొని,
నన్ను నాకే అర్పించుకొని, నన్ను నేనే శిక్షించుకొని.
నన్ను నేనే ఓదార్చుకొని, నన్ను నేనే రక్షించుకొని.
నా... నేను.... నాకై ...నాలో... దాగిపోతున్నాను...
ఫాతిమా అక్క చాలా బాగుంది కవిత..
ReplyDeleteఇన్ని రోజులూ మిస్ అయిన వాటిని వరసగా చదివేసాను.. అన్నీ చాలా బాగున్నాయి...
Very nice..keep continue. Goodluck.
Deleteసాయి, చాలా కాలం తర్వాత మీ కామెంట్ చూసినట్లుంది.
Deleteతమ్ముడూ కవిత నచ్చినందుకు ధన్యవాదాలు...
రాజా రావు గారూ, కవిత నచ్చినందుకు ధన్యవాదాలు.
Deleteinteresting
ReplyDeletethank you sir.
Deleteఒక ఫీలింగ్ ను అలా యధాతధంగ పరిచినట్లున్నారండి.ముసుగేయకుండా.....
ReplyDeleteభాస్కర్ గారూ, కవితను విశ్లేషించిన మీకు ధన్యవాదాలు.
Deleteనచ్చినందుకు కృతజ్ఞతలు.
very very nice madam
ReplyDeleteRamesh gaaru, blog dharshinchina meeku dhanyavaadaalu. baagundi annaaru thank you.
Deleteఅదిగో అప్పుడే నా అంతరంగం నను ఆహ్వానిస్తూ ఉంటుంది.
ReplyDeleteనాలోకి నేను చొచ్చుకొని, నాకై నేను నొచ్చుకొని,
నన్ను నేనే హత్తుకొని, నన్ను నేనే మెచ్చుకొని,
నన్ను నాకే అర్పించుకొని, నన్ను నేనే శిక్షించుకొని.
నన్ను నేనే ఓదార్చుకొని, నన్ను నేనే రక్షించుకొని.
నా... నేను.... నాకై ...నాలో... దాగిపోతున్నాను...
అద్భుతమైన అంతరంగపు భావవల్లరి. చక్కటి కవితాఝరి.
చాలా బాగుంది ఫాతిమా గారు!
భారతి గారూ, అంతరంగం అప్పుడప్పుడూ ఇలా భావాలను కురిపిస్తుంది.
Deleteనచ్చిన మీ వంటి మిత్రులు మెచ్చుకుంటే ఇంకా పొంగిపోతుంది...మెరాజ్
లోపల ఎంత భయంకర నిశ్శబ్దమో...ఎన్ని మణుగుల తిమిరమో.
ReplyDeleteమంచు అక్షర కావ్యాలే.
కాలిన గుండెలో ఘోరమైన గాయాలే, అవి నిత్యం పలికే గేయాలే.
నన్ను నేనే ఓదార్చుకొని, నన్ను నేనే రక్షించుకొని.
నా... నేను.... నాకై ...నాలో... దాగిపోతున్నాను.....
(ఎంత వేదన?..హృదయ రోదన...)
ఇలాంటి పద ప్రయోగం కేవలం మీ సొత్తు...
అభినందనలు మెరాజ్ గారూ!
@శ్రీ
శ్రీ గారూ, నా పద ప్రయోగం బాగుంది అన్నారు.
Deleteమీప్రశంసకు ధన్యవాదాలు.
నా ప్రతి కవిత చదివి నన్ను ప్రోత్శాహించే మీకు మరో మారు కృతజ్ఞతలు...మెరాజ్
>>బ్రతుకు పేజీలు తిప్పటానికి బైటకి వస్తాను.>>
ReplyDeleteవెండి మబ్బులు, పిల్లతెమ్మెరలు, ఎగిరే గువ్వలు, పచ్చని చిగుర్లు మీకు స్వగతమివ్వాలని కోరుకుంటున్నాను ఫాతిమా గారు.
జ్యోతి గారూ, మీ అభిమానం చూస్తే మనస్సు ఎంతో ఆహ్లాదంగా మారింది.
Deleteప్రతి మనిషి వెనుకా ఇంతటి ఆత్మీయ స్పందన ఉంటె వేదనలు పారిపోవా.
కవిత చదివిన మీకు ధన్యవాదాలు....మెరాజ్.
"నన్ను నేనే మెచ్చుకొని,నన్ను నేనే శిక్షించుకొని."
ReplyDeleteమనిషికి అంతరంగానికి మించిన ఆత్మీయ నేస్తం మరొకరు ఉండరేమోనండీ..
అంతరంగభావాలను చాలా బాగా చెప్పారు..
రాజీ గారూ, మీరన్నది నిజమే అంతరంగమే మంచి నేస్తం .
Deleteకవిత నచ్చినందుకు కృతజ్ఞతలు.....మెరాజ్.
Bagundi akkaa!
ReplyDeleteThammudoo, thanks.
Deleteచాలా బాగుంది ఫాతిమా గారు
ReplyDeleteవెన్నెల గారూ, బహుకాల దర్శనం , ఎలా ఉన్నారు,
Deleteకవిత చదివిన మీకు ధన్యవాదాలు....మెరాజ్.
thank you, thanooj gaaru.
ReplyDeleteతెలుగు భాషలో,తెలుగు పద ప్రయోగంలో , కవితావేశంలో - మాంచి పట్టు కనిపిస్తోంది .
ReplyDeleteఐతే , మన చుట్టూ అంతా అంధకారాన్నే వీక్షిస్తే ఎలాగండీ , ఫాతిమా గారూ!
సర్, ఇన్నాళ్ళకు నా శ్రమ ఫలించింది.
ReplyDeleteఈ ప్రశంస కోసమే నేను ఎదురుచూసింది.
ఎప్పుడో పదవతరగతిలో ఉన్నప్పుడు తెలుగు మాస్టారు మెచ్చుకొనే వారు.
ఇప్పుడు ఇంతటి గొప్పవారి మెప్పు పొందాను.
నిజమే.. ఎక్కువగా చీకటే సుదూర తీరాల వరకూ ఆవహించిన భావన నన్ను వేటాడుతుంది.
మీకు కవిత నచ్చినందుకు ధన్యవాదాలు, మీ స్పందనకు కృతజ్ఞతలు.....మెరాజ్.
ఏకీభావం అంటే ఇదేనేమో!మనలోకి మనం ఏకాంతం లో వెళ్ళటం గురించి వ్రాసాను నేను ఏకాంతం పోస్ట్ లో.మీరు ఇలా కవిత రూపం లో పలికించారు.కవితా గమనం చాలా బాగుంది.కానీ మనలో ఉండే నిశ్శబ్దం కూడా మనకు భయంకరంగా ఉంటె చాలా కష్టమేమో నండి.ఆ నిశ్శబ్దం ఓ ఆనందలోకాన్ని సృష్టించాలి. అప్పుడే బాహ్య ప్రపంచపు ఒత్తిడిని తట్టు కోగలుగుతాము.
ReplyDeleteరవి శేఖర్ గారూ, నిజమే అంతరాన కూడా నిశబ్దం అయితే భయంకరమే, కానీ అందమైన ఊహలు ఎక్కువసేపు నిలవవు.
Deleteకవిత నచ్చినందుకు ధన్యవాదాలు.....మెరాజ్
మీ అంతరంగాన్ని అందంగా అలంకరించారిక్కడ!
ReplyDeleteకవిత చదివిన మీకు ధన్యవాదాలు పద్మగారూ.
Deleteఒంటరి తనం చిక్కగా అలుముకున్నట్లు ఉంది కవిత
ReplyDeleteదీపావళి వెలుతురులు మీ అంతరంగాల నిండాలని
తిమిరాలు పరుగులెట్టి పారిపోవాలని
కోరుకుంటున్నాను.
వెంటనే స్పందించలేకపోయాను, ఎందుకంటే కవిత చదివితే
బాగా దిగులేసింది.
మీ బ్లాగ్ విజిట్ చేసే మిత్రులందరికి నా బ్లాగ్ చూడడానికి రమ్మని ఆహ్వానిస్తున్నాను.
గుడ్ నైట్!
సర్, మీ స్పందనకు ధన్యవాదాలు.
Deleteమీ దీవనలకు కృతజ్ఞతలు.
మీ ఆహ్వానాన్ని నా బ్లాగ్ మిత్రులు తప్పకుండా స్వీకరిస్తారని ఆశిస్తూ....మెరీజ్
చాలా బాగాచెప్పారు.
ReplyDeleteసృజన గారూ, మెచ్చుకున్నా మీకు ధన్యవాదాలు.
Deleteకావిళ్ళ కొద్దీ కాలయాపనలే, కలల నిండా కల్పనలే.
ReplyDeleteచాలా హత్తుకుందీ వాక్యం..
కవిత ఆసాంతం ఒకే బిగువును కొనసాగించిన తీరు చాలా నచ్చింది..అభినందనలు ఫాతిమాజీ...
వర్మాజీ, మీకు కవిత నచ్చినందుకు ధన్యవాదాలు.
Deleteమీ ప్రోత్సాహానికి కృతజ్ఞతలు.
"బ్రతుకు పేజీలు తిప్పటానికి బైటకి వస్తాను." చాలా నచ్చిన వాక్యమిది ఫాతిమాజీ..ఎప్పటిలా మీ కవిత రకరకాల భావనల మిశ్రమంగా ఉండి ఆకట్టుకుంది. అభినందనలు
ReplyDeleteవాసుదేవ్ గారూ, కవిత నచ్చినందుకు ధన్యవాదాలు.
Deleteఫాతిమాజీ, మీకు మెయిల్ పంపాలంటే మీ మెయిల్ ఐడీ మీ ప్రొఫైల్లో లేదు. నా ఐడీ ఇది vasudevadari@gmail.com
ReplyDeleteదీనికి ఓ టెస్ట్ మెయిల్ పంపుతారా? కృతజ్ఞతలు
Wow!!!
ReplyDeleteThanks kittugaru.
ReplyDeletesuper andi
ReplyDeletePendem garu, thank you.
ReplyDeleteకవితలో ఆఖరి అయిదు లైన్స్ ఎంత బాగా ఆవిష్కరించారు..మేరాజ్ .
ReplyDeleteఆత్మ విశ్లేషణ చేసుకోవడం, దానిని బహిరంగంగా భావప్రకటనతో కవితగా అలరించ గలగడం .. చాలా బావుంది.
నాకు బాగా నచ్చింది. అభినందనలు
మీరు మీలోనే దాగి పొండి. అంతఃచక్షువులతో అయినా.. నెచ్చెలి మనసున దాగినది చూస్తుంటాను. :):)
వనజా, మీ ప్రశంసకు కళ్ళు చమర్చాయి. మొదటినుండీ నా కవిత్వాన్ని నడిపించిన వారిలో మీరూ ఒకరు.
ReplyDeleteమీకు ఆరోగ్యం బాగాలేదని మాట్లాడాలి అనుకున్నాను ఎలాగో తెలీలేదు, నా ప్రార్దన ఆలకించి దేవుడు త్వరగా నా బ్లాగ్లో ఇలా పంపాడు.
నా కవితా భావం నచ్చినందుకు ధన్యవాదాలు.....మీ మెరాజ్.
అంతరంగపు ఆవేదన బాగుందండీ..మొదటిసారి చూడ్డం. మీ బ్లాగు బాగుందండి.
ReplyDeleteసుభామేడం గారూ, నా బ్లాగ్ కి స్వాగతం మీ వంటి చిత్రకారిణి నా కవిత మెచ్చుకోవటం సంతోషం.
ReplyDeleteనేను మీ వ్యాఖలు ఇతర బ్లాగుల్లో చూశాను, మీ బ్లాగ్ చూస్తాను మేడం......మెరాజ్.
ReplyDeletehttp://telugulocomputer.blogspot.in
Thank you
Deleteమొదటిసారి చూస్తున్నాను మేడమ్ మీ బ్లాగ్. బాగుంది.
ReplyDeletesisira garu naa blog ki swagatham. baagundi annaaru santhosham
ReplyDeleteకిట్టు గారూ,థాంక్స్
ReplyDeleteఅంతరంగాన్ని యధాతధంగా ఆవిష్కరిస్తే ఇలా సహజ కవిత అవుతుందేమో!
ReplyDeleteఇలాంటప్పుడే అనిపిస్తుంది ' మనసున మనసై ... బ్రతుకున బ్రతుకై... తోడొకరుండిన.. అదే భాగ్యమూ ..." అని.
బాధగా మనసు పాడుకుంటుంది ' మాయమై పోతున్నడమ్మా మనిషన్నవాడూ...మచ్చుకైనా లేడు చూడూ మానవత్వం ఉన్నవాడూ ..." అని
మీ అంతరంగ ఆవిష్కరణల కవితా సమాహారం బాగుంటుందోండీ.
ధన్యవాదాలు సర్, మీ విష్లేషణ బాగుంది
Deleteనిజంగా చాలా బాగా వ్రాశారు...
ReplyDeleteఅంతరంగాన్ని చక్కగా ఆవిష్కరించారు...
అభినందనలు...
Entha baagundoo..:):)
ReplyDelete