ప్రకృతి కాంత

కోమలీ:       నీ పాట అరువు తీసుకునికదా అంతలా హొయలు పోతుందా    కోకిల. 

తలోదరీ:     నీ కులుకు అడిగి తెలుసుకుని   కదా అంతలా మురిసిపోతుందా మయూరం.

లతాంగీ:      నీ మేని కాంతి ఆస్వాదించి కదా అంతలా విచ్చుకుంటుందా అంభుజం.

పడతీ:         నీ పలుకు  అనుకరించి కదా అంతలా తెనేలోలుకుతుందా కీరం.

రమణీ:        నీ మందగమనం ఆపాదించుకొని కదా అంతలా రాజసం తెచ్చుకుందా ఐరావతం.

వెలదీ:         నీ నయన   మంజుల ద్వయం గాంచి కదా అంతలా జలకమాడుతుందా మీనం.

కొమ్మా:       నీ మేని సువాసనాఘ్రానించి కదా అంతలా భ్రమిస్తుందా   భ్రమరం.

వనితా:        నీ వయ్యారం వడసుకొని కదా అంతలా వగలుపోతుందా నదీజలం.

లలనా:        నీ లాలన ఆలంబనంగా  ఎంచి కదా అంతలా   మిడిసి పడుతుందా పంటపొలం.

ముదితా:     నీ ముద్రలు ముద్దాడికదా అంతలా తరువు తనువుపై విరులద్దడా వసంతుడు.

ముగ్ధా:        నీ చల్లని మోము చూసి మురిసి అంతలా కౌముదిని జగమంతా పరిచాడా శశాంకుడు.

ఇంతీ:          నీ కళ్ళ కాంతి సంగ్రహించే కదా కిరణాలను ప్రపంచమంతా పరచాడా భానుడు.

మనోహరీ:    నీ హృదయ విశాలతను చూసికదా అంతగా ఓరిమి తెచ్చుకుందా ధరణి.

చెలీ:            విధాత సృష్టించిన ప్రకృతి నీవు........     విశ్వధాత రచించిన ఆకృతి నేను.  

                  మనిరువురం ప్రభాత-విభాతములై .......  భావితరాలకు ప్రకృతిని పరిచయం చేద్దాం.